نامه احمدی نژاد به اوباما / تکرار یک عمل بی یا با فایده؟!
عصر دیروز همزمان با اوج گیری رقابت های انتخاباتی در آمریکا خبری به سرعت در فضای مجازی با این تیتر دست به دست می‌شد : «محمود احمدی‌نژاد به باراک اوباما نامه نوشت»
خبرگزاری دویچه وله آلمان این واقعه را چنین شرح می‌دهد : محمود احمدی‌نژاد در نامه‌ای به باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، او را "نصیحت" کرده است که به سرعت نسبت به رفع توقیف از حدود دو میلیارد دلار از منابع مالی مصادره‌شده‌ی ایران اقدام کند و نیز اینکه خسارات وارده جبران شود.
فعالیت های عجیب و پرشور رئیس جمهور دوره های نهم و دهم چنان چشم‌گیر شده که هشدار وزارت کشور را در پی داشته است. رحمانی فضلی، وزیر کشور جمهوری اسلامی، روز دوشنبه (۱۸ مرداد) به "خبرآنلاین" گفت، فعالیت‌های انتخاباتی زودرس خلاف قانون است. او افزود «این موضوع را ما به دوستان آقای احمدی‌نژاد هم اعلام کردیم. به آنها هم گفتیم و هم تذکر دادیم.»
جالب است بدانید که وی علاوه بر نامه‌های رسمی یا پیام‌های تبریک و تسلیت که در مناسبات رایج دیپلماتیک بعنوان رییس جمهور ایران برای سران کشورها یا مجامع عمومی یا بین‌المللی می‌فرستد، تاکنون چندین نامه ابتکاری خارج از عرف سیاسی نیز به سران بعضی از کشورهای جهان نوشته است که اگرچه متن و عنوان آنها در «سایت رسمی ریاست جمهوری» تاکنون ثبت نشده اما با توجه به پوشش خبری گسترده داخلی و خارجی و تایید و پشتیبانی دولت و نظام جمهوری اسلامی ایران از این نامه‌ها، میتوان آنها را نیز در شمار نامه‌های رسمی ریاست جمهوری ایران آورد.
او اولین نامه، ازاین سری، را در اردیبهشت ماه سال ۸۵ شمسی به جورج بوش رییس جمهور آمریکا نوشت و با ارسال نامه به آنگلا مرکل، ژاک شیراک، رومانو پرودی و پاپ بندیکت شانزدهم تا آذرماه سال ۸۵ ادامه یافت . احمدی نژاد همچنین در چهارمین نشست خود با خبرنگاران در دوره ریاست جمهوری‌اش در آبان ماه ۸۵ اعلام کرد که بزودی پیامی خطاب به ملت آمریکا خواهد فرستاد. در مورد محتوای این پیام توضیحی نداد اما ملت آمریکا را مردمی خواند که تحت فشار قرار دارند و از حکومت خود ناراضی‌اند و گفت ارسال پیام برای آمریکاییان را به درخواست خود آنان انجام می‌دهد.
تحلیل های تضاد دار!
مطمئنیم که احمدی نژاد دارای مخالفین و موافقین جدی در سطح کشور است ؛ گاه نظرات این افراد به حدی در تضاد است که شب و روز بدین شکل نمیتواند باشد!!
در همین حال "عطا بهرامی" از مدافعین سرسخت احمدی نژاد در مطلبی که دولت بهار سایت طرفدار احمدی‌نژاد تحت عنوان " نامه ای که کاخ سفید را عصبی و سردرگم می کند " مدعی این میشود که : «احمدی نژاد با این نامه نتیجه هشت سال حکومت دمکراتها با یک چهره ظاهرا روشنفکر و طرفدار حقوق بشر را به چالش می کشد»
از طرفی دیگر "محمدحسن نجمي" تحلیل گر روزنامه شرق با انتشار یادداشتی با تیتر «رئيس دولت سابق بازهم نامه نوشت» جلوه ای وارونه نسبت به تحلیل پیشین ارائه می‌دهد و چنین می‌نویسد : «نامه‌ای که بیش از اینکه در مقصد بازتاب داشته باشد، خوراک داخلی دارد. از یک سو میتوان آن را به تلاش نگارنده برای تطهیر خود در ماجرای بلوكه شدن حدود دو میلیارد دلار تعبیر کرد»
دو کاریکاتوری هم که در ادامه مشاهده می‌کنید مربوط به همین رویداد میباشد که در صفحه نخستین دو روزنامه اصلاح طلب شرق و آرمان درج شده بود.
اصلاح طلبی احمدی‌نژاد!!
اینکه چرا احمدی نژاد بازهم دست به چنین کاری زد نیاز به تحلیل وسیع تر و نظرات کارشناسی تر فعالان این حوزه را دارد.
اما با توجه به اتفاقات اخیری که طی چند روز در کشور رُخ داد میتوان نوشت که نامه آقای احمدی نژاد به اوباما، مهر تائیدی است بر صحبت های حسین شریعتمداری در مناظره با صادق خرازی که گفت : «احمدی نژاد در دوسال آخر اصلاح طلب شده بود»
این نامه نشان می دهد رویکرد فعلی احمدی نژاد همان است که جناب روحانی در سه سال اخیر آزموده است. منتهی تصور احمدی نژاد بر این است که اگر او بود، نتایج بهتری به دست می آمد. تفاوت او اما با دولتمردان فعلی این است که فکر می کند یادآوری تاریخ موثرتر از گپ و گعده و شوخی و خنده است... اختلاف در تاکتیک است! به نظر می‌رسد خسارت ناشی از این خودشگفتی به مراتب می تواند سنگین‌تر از خسارات ناشی از برجام فعلی باشد.
مي‌دانيم كه اولین بار سال 90 دو رسانه‌ی پر نفوذ آمریکا و انگلیس (واشنگتن پست و بی.بی.سی) گزارشی را به طور هم زمان درج کردند که حاکی از این بود که تیم مشاوران احمدي نژاد به رهبری «اسفندیار رحیم مشایی» برنامه‌ای جدی برای رایزنی با طرف‌های آمریکایی تدارک دیده‌اند. «واشنگتن پست» با استناد به گزارش منابع خبری خود در مورد «تلاش‌های اسفندیار رحیم مشایی برای گشودن باب مذاکره با آمریکا» نوشت: «آقای مشایی «علایم متعددی فرستاده مبنی بر این که مایل به دیدار با مقام‌های آمریکایی است.»
در این میان شبکه‌ی «بی.بی.سی» در گزارش خود نکاتی فراتر از مطالب واشنگتن پست منتشر کرد و نوشت: «برخی شواهد حاکی از آن است که گروهی از مدیران احمدی نژاد در فرصت دیدار نیویورک پیشنهاد مبادله‌ی امتیازاتی را بین طرف آمریکایی و ایرانی به امید برچیدن تحریم‌ها مطرح می‌کنند.»
سخنی که در پایان میگفت این است که مطمئنا احمدی نژاد 95 با احمدی نژاد 84 قابل قیاس نیست اما آنچه در این میان مهم هست این میباشد که وجود فردی همانند احمدی نژاد با تمام محسنات و معایبش در کنار اصولگرایان یک امتیاز ویژه برای رویارویی با طیف های مقابل است و از طرفی برای رقیبان سیاسی اش یک زنگ خطر به تمام معنا حساب میشود این به این معنی است که این رقیبان حتی میتواند اشخاص و چهره های سیاسی از لیست های اصلاح طلبی و اعتدال گرایی و حتی اصولگرایان باشد!!