روش پیشنهاد استاد آمریکایی برای نفوذ به ایران با استفاده از «تحریمهای مثبت»

استاد دانشگاه آمریکایی با نگارش یادداشتی در روزنامه واشنگتنپست، خواستار استفاده آمریکا از روشهای موسوم به «تحریمهای مثبت» برای دستیابی به همان اهدافی شده که «تحریمهای منفی» در انجام آن ناکام ماندهاند
یک روزنامه آمریکایی در تحلیلی به قلم «اریک لاب»، دانشیار دپارتمان علوم سیاسی و روابط بینالملل دانشگاه «فلوریدا» با بیان اینکه تحریمهای پیشین علیه ایران در تغییر نظام حاکم این کشور موفق نبودهاند، پیشنهاد استفاده از روشهایی موسوم به «تحریم مثبت» برای دستیابی به این هدف ناکاممانده را مطرح کرده است.
این استاد دانشگاه این مقاله را روز چهارشنبه در واشنگتنپست درباره اینکه ایران منابع مالی آزادشده از رفع تحریمها را صرف انجام چه کاری خواهد کرد، نوشته است.
وی با اشاره به بیانات قبلی و فعلی دولت ایران، ادعاهای منتقدان «برجام» در آمریکا که میگویند منابع مالی ناشی از رفع تحریمها صرف افزایش حمایت از نائبان ایران در منطقه خواهد شد را رد کرده و مینویسد: «به عبارت خلاصه، رفع تحریمها، تحولات شگرفی در رفتار منطقهای ایران ایجاد نخواهد کرد.»
«اریک لاب» سپس به نتایج برخی تحقیقات علمی انجام شده در علوم سیاسی درباره اثرات تحریمها اشاره میکند و مینویسد این پژوهشها نشان میدهند که تحریمها «در کشورهای هدف مانند ایران باعث تثبیت بیشتر قدرت نخبههای (سیاسی) شده و موفقیتی در تغییر رفتار آن کشورها به دست نمیآورند.»
استاد دانشگاه «فلوریدا»، برای اثبات استدلال ذکرشده در بالا، به دو کتاب به عنوان منبع ارجاع داده است: اول، کتاب «تحریمهای اقتصادی در برابر قدرت نرم: درسهایی از کره شمالی، میانمار و خاورمیانه» و دوم، «تحریمهای شکستخورده: تبیین دلایل عدم موفقیت تحریمهای اقتصادی»
وی مینویسد: «36 سال تحریم به تغییر نظام (در ایران) منجر نشد؛ آنها نه تنها در رفتار ایران در منطقه تغییرجدی ایجاد نکردند، بلکه آن را بدتر کردند.»
در ادامه این یادداشت آمده است: «تغییر این روند، احتمالاً مستلزم تعامل با تهران و ترغیب آن با چماقهای کمتر و هویجهای بیشتر - یا به تعبیر دیوید بالوین - استفاده از «تحریمهای مثبت» هستند که زمامداری اقتصادی (economic statecraft) و قدرت بازار نرم در شکل کمکهای خارجی، سرمایهگذاری، بازرگانی و انتقالهای فناوری را شامل میشوند.»
مفهوم «تحریمهای مثبت»، در مقاله «بالدوین»، چنانکه از نامش پیدا است، استفاده از اقدامات مثبتی نظیر آنچه در بالا مطرح شد، برای دستیابی به همان هدفهای مدنظر از «تحریمهای منفی» است.
«اریک لاب»، در بخشهای دیگر این مقاله، «برجام» و رفع تحریم ناشی از آن را اقدامی دانسته که هم میتواند به دولت ایران برای جلب اعتماد رأیکنندگان و عرض اندام در انتخابات آتی مجلس کمک کند و هم آرام آرام، باب همکاری میان ایران و غرب در مسائل مختلف منطقه را باز کند.
او مینویسد: «کاهش تحریمها، در آینده نزدیک، رفتار منطقهای ایران را به طرز محسوس تعییر نخواهد داد. با این وجود، کاهش تحریمها میتواند با گذر زمان، نتایج فزایندهی مثبتی داشته باشد. عمل نمادین رفع تحریمها، صرفنظر از میزان دستاوردهای مالی به ایران این سیگنال را خواهد رساند که آمریکا، یک شریک مذاکرهای جدی، قابل اعتماد و قابل اتکا است.»
«در سطح وسیعتر، برجام میتواند گامی مهم به سمت وارد کردن ایران به جامعه جهانی و تقویت روابط آن با غرب باشد. این توافق، همین حالا دربها را به روی هیأتهای تجاری اروپا و آمریکا باز کرده است و اینها پیوندهایی هستند که با کاهش تحریمها، تسریع و تقویت خواهند شد.»
این تحلیلگر آمریکایی همچنین پیشبینی کرده وابستگی اقتصادی متقابل و روابط تجاری بیشتر به ایجاد اعتماد میان دو کشور منجر خواهد شد./فارس