تهران؛ شهری معلول برای معلولان
شهر تهران قلب و پايتخت ايران، شهري معلول است چراكه معابر و وسايل نقليه عمومي اين کلانشهر بههیچوجه براي استفاده معلولان و حتي نابينايان مناسبسازی نشده است.
به گزارش «تهران پرس»، يكي از شاخصههای توسعهیافتگی يك جامعه توجه به همه اقشار و افرادي است كه سلولهای بدنه آن را تشكيل میدهند. کلانشهر تهران اما آنقدر به توسعه كمي خود پرداخته است كه در بسياري از موارد از توسعه كيفي و توجه به اقشار مختلف در آن غفلت شده است. به همين خاطر هم هست كه اگر شما معلول باشيد و يا حتي نابينا براي حضور در جامعه و استفاده از امكانات شهري يا رسيدن به محل كار يا تحصيل با مشكلات جدي مواجه میشوید و همين نكته است كه تهران را به شهري معلول براي خدمترسانی به معلولان تبديل كرده است.
يك قانون كاغذي در حوزه معلولان
در قانون جامع حمایت از حقوق معلولان مصوب سال 83 در بخشهای گوناگونی بر مناسبسازی ساختمانها و فضاهای شهری برای دسترسی و بهرهمندی معلولان تأکید شده است باوجوداین معابر ناهموار، پیادهروهای نامناسب و حتي در مواردی حذف پیادهرو به دليل عملیات عمراني شهري و یا خانگي ازجمله ملموسترین حقايقي است كه در شهر تهران قابلمشاهده است. در بسياري از خیابانهای تهران براي عبور از عرض خيابان مشكل جدي وجود دارد و اگر هم پل هوايي عبور عابر پياده در مکانهایی پیشبینیشده باشد استفاده از آن براي افراد معلول و کمتوان عملاً غیرممکن است همچنان که براي بهرهمندی معلولان از وسايل حملونقل عمومي نظير اتوبوس و مترو نيز هيچ فكري نشده و عملاً افراد معلول جامعه امكان بهرهمندی از اين امكانات را مانند ساري شهروندان ندارند. علاوه بر اين برخي از عابر بانکها نيز بهگونهای طراحیشدهاند كه براي افراد معلول و جانباز قابلاستفاده نيستند.
انفعال شهرداري در برابر اجراي قانون
علي همت محمود نژاد در خصوص وضعیت معلولین در کشور میگوید: شهر تهران دارای مانعهای بسیار است و برای افراد معلول محدودیتهای بسیاری ایجاد کرده و حتی اجازه حضور اجتماعی به معلولان در شهر داده نشده است.
به گفته وي در قانون جامع معلولان که در تاریخ 16 اردیبهشت 83 تصویبشده و قیدشده که تمامی ساختمانها باید برای معلولان مناسبسازی شود، در قانون نیز ذکرشده است که شهرداری ناظر بر اجرای قانون مناسبسازی است. حال این ساختمان شهرداری چرا بایستی به شیوه درست مناسبسازی نشده است؟
رييس انجمن دفاع از حقوق معلولان كشور ضمن بیان اینکه این قانون نزدیک به 2 سال در وزارت رفاه و در هیئت دولت بررسیشده و هرچند قبلاً بهصورت طرح ارائهشده بود ولی در حال حاضر بهصورت لایحه از دولت به مجلس خواهد رفت، میافزاید: چون قانونگذار این را بهصورت طرح ارائه کرده اگر الزامات قانونی برایش تعبیه میشد بر اساس قوانین کشوری برای دولت بار ایجاد کرده و رد میشد، بنابراین الزامات وجود نداشت ولی در حال حاضر با تمام تلاش دوستان در سازمان بهزیستی، وزارت رفاه و بهخصوص انجمنهای معلولین، افراد فعال و خیرخواهان معلولین این اتفاق رخداده است و قانون نهایی شده است.
فاصله ميان سلامت و معلوليت شايد كسري از يك ثانیه باشد، اين مهمترین نکتهای كه مسئولان و قانونگذاران هنگامیکه با مسائل مرتبط با معلولان مواجه میشوند بايد به آن توجه داشته باشند تا شايد شهر تهران هم با مناسبسازی براي معلولان از معلوليت خارج شود